Het kan wel!
Wie herkent deze uitspraak van een kind? Ik denk iedereen wel……Kleine kinderen kunnen het soms nogal drammerig brengen, ze zullen en moeten ‘die blauwe bal’ hebben bijvoorbeeld, ook al ligt hij op het dak van de school! Grotere kinderen uiten het op andere manieren. Echter ben je ooit een kind tegengekomen die denkt dat iets niet kan? In de wereld van kinderen kan namelijk alles. Als je een kind een open vraag stelt zal hij of zij altijd gaan zoeken naar een antwoord. Of dat nou een logisch antwoord is of niet, een kind komt met de oplossing! Of meerdere oplossingen, hoe mooi is dat! Wat een voorbeeld kunnen wij grote mensen daar eigenlijk aan nemen? Hoe zou het zijn als je dat zelf ook doet bij alle dagelijkse vraagstukken? Al vraag je een kind iets wat je redelijkerwijs niet direct kunt oplossen, er zal toch een positief bedoeld antwoord komen waar wellicht een innovatieve mogelijkheid in schuilt: Hoe rijd je een auto die geen benzine meer heeft? Hoe bouw je een huis als je geen geld hebt? Wat moeten we doen als alle telefoons in Nederland ineens stuk zijn? Probeer het maar eens, sta versteld van de antwoorden die je krijgt.
De grote vraag is of je het kunt, kun je serieus kinderen dingen vragen zonder je eigen voorbedachte invulling al te geven die heel vaak luidt: het kan niet, want dat is wat er bij grote mensen al ingebakken is. Je kunt er niets aan doen maar automatisch denk je eigenlijk: ja leuk dat antwoord van een kind maar het kan gewoon niet…. Stel, een stukje geef ik je gelijk want de antwoorden zullen veelal fantasievol en creatief zijn en wellicht niet direct uitvoerbaar maar als je jezelf toelaat even verder te kijken en te zien hoe krachtig de positieve manier van denken is van het kind, wat zou jou dat brengen? Hoe mooi is het dat je als kind iedere dag wakker wordt met de instelling of levenshouding: het kan wel! Als alle grote mensen ‘s morgens wakker zouden worden met dit gevoel, hoe mooi zou de wereld er dan uit zien? Realiseer jij je dat als je als leerkracht voor de klas staat dat er 30 kinderen met deze gedachte vanmorgen zijn opgestaan en nu hoopvol jou aankijken met wat de dag vandaag gaat brengen? Neem kinderen serieus en let op wat je zegt, houdt die sprankeling bij kinderen vast en probeer het productief in te zetten. Kinderen zullen dan meer betrokken zijn bij wat jij ze graag wil leren!
Tips hoe je dit kunt doen:
1. Deel bijvoorbeeld je dag-planning met elkaar. Als de dag begint (thuis binnen je gezin of op school met je klas) leg je de kinderen voor wat jullie vandaag moeten doen (als dat bijvoorbeeld erg veel is) en stel de vraag hoe dat het beste aan te pakken. Kinderen worden betrokken en zullen dan ook beter meewerken de hele dag omdat ze zich mede verantwoordelijk voelen.
2. Leg je dagelijkse vraagstukken aan kinderen voor, vertaal het in hun taal. Dat kan variëren van ‘hoe leg ik Jantje iets uit wat hij niet snapt tot ik heb honger en niks in huis, wat zullen we eten?’ Het leuke is dat je anders gaat kijken naar je problemen en de kinderen zich begrepen voelen en gemotiveerd. Want hun mening doet er toe en helpt jou.
3. Bij ruzie is er altijd een probleem, hoe gaan we dit oplossen? Geef niet meteen straf maar laat de pester of anderen met een of meerdere oplossingen komen. Kies dan samen de beste manier.
4. Als je denkt dat het teveel tijd kost allemaal heb je het mis, want kinderen voeren hun eigen oplossing vaak gemotiveerder uit dan de jouwe. En wat voor jou onmogelijk leek lukt hun zelf wel…..want het kan wel! Vergeet niet dat ze hun eigen logica hebben en dat is niet de onze.
5. Geef het kinderen terug, reflecteer aan het einde van de dag wat allemaal zo goed gegaan is, waar de goede ideeën van kinderen aan hebben bijgedragen en als er nieuwe problemen zijn dat jullie die morgen gaan oplossen.
En het belangrijkste: Stel jezelf open op, laat de kinderlogica toe want uiteindelijk geldt voor alles: Het kan wel! Een prachtig voorbeeld had ik pas op een school waar ik aan jonge kinderen vertelde dat een draak zich verstopte onder een paddenstoel….waarop het oudste jongetje van de klas mij vroeg hoe dat nou toch kon. Terechte vraag natuurlijk maar ik hoefde geen antwoord te geven, zijn buurmeisje antwoordde namelijk heel kordaat: Dat is dus ‘fantasie’. Ik vrees dat ik zelf een te logisch antwoord zou hebben gegeven, maar dit meisje vatte de context en loste mijn probleem onmiddellijk op. En het mooie is dat de jongen tevreden was met het antwoord…..meer hoefde er niet over gezegd te worden.
Meer inspiratie nodig voor anders denken en doen?
Schrijf je dan nu in voor de gratis INSPI-LEREN Tip en Toolbox. Je krijgt dan z.s.m. 6 weken iedere maandag een mail met tips en tools om zelf aan de slag te gaan met direct resultaat in jouw dagelijkse werkpraktijk. Kijk ook even het filmpje ‘leuker leren door anders denken en doen.
